بررسی جرم سرقت رایانه ای و تطبیق آن با سرقت سنتی در نظام حقوقی ایران

چکیده یکی از کهن ترین و در عین حال پیشرفته ترین جرایم علیه اموال سرقت است؛که با ظهور رایانه و گسترش روز افزون آن در همه ی عرصه ها،از شکل ساده خود به صورت پیچیده و متنوع درآمده است.سارقان رایانه ای با نقض تدابیر امنیتی و ورود به رایانه دیگری میتوانند از راه روگرفت و برش به داده ها و اطلاعات اشخاص دست یابند. تبیین و تشریح ارکان تشکیل دهنده جرم سرقت رایانه ای و مقایسه با سرقت سنتی از جمله نحوه ربایش،لزوم یا عدم لزوم ارزش مالی داشتن داده ها،حرز محسوب شدن یا نشدن رایانه برای داده های موجود در آن و پرداختن به عنصر روانی و تحلیل و تشریح مجازات های اختصاص داده شده برای سرقت رایانه ای و و در نهایت وجوه اشتراک و افتراق جرم سرقت رایانه ای را با سایر عناوین مشابه از جمله اهدافی است که در این پایان نامه به آن می پردازیم.از آنجا که ماهیت تحقیق توصیفی-تحلیلی می باشد برای جمع آوری اطلاعات از روش کتابخانه ای و اسنادی استفاده شده است.بستر ارتکاب سرقت رایانه ای برخلاف سرقت سنتی که محیط فیزیکی است،فضای سایبر است.پس از بیان کلیات و مفاهیمی پیرامون سرقت رایانه ای وتبیین ارکان این جرم در کنار سرقت سنتی وتجزیه و تحلیل ضمانت اجراهای این جرم، نتایج بدست آمده عبارت است از اینکه سرقت رایانه ای جرمی کاملا مجزا از سرقت سنتی و سایر عناوین مشابه است.«داده ها» که موضوع این جرم هستند،ماهیتی کاملا جداگانه نسبت به «مال»،که موضوع سرقت سنتی است دارند؛و لازم نیست که دارای ارزش مالی باشند.وهمچنین از بین بردن تدابیر امنیتی و ورود به رایانه دیگری هتک حرز محسوب نمی شود.عنصر روانی نیز در این دو جرم یکی است کما اینکه در سرقت رایانه ای سوءنیت خاص یا قصد نتیجه برای تحقق جرم ضروری نیست. پس از بررسی واکنش های کیفری مقرر برای سرقت رایانه ای نتیجه ای که به دست می آید این است که اشخاص حقوقی نیز مورد مجازات قرار می گیرند.ودر نهایت فراوانی جرایم مشابهی که در رابطه با این نوع سرقت وجود دارد،نشان دهنده عدم کفایت ماده 12 قانون جرایم رایانه ای برای پاسخگویی به این جرایم می باشد و توجه بیشتر قانونگذار را می طلبد.